نخستین اثار لوله کشی باستانی که از جنس مس بوده است ، در دوره هندوس کشف شد. قدمت این لوله ها حدود 5500 سال تخمین زده شده است. پس ازحفاری محل این قصر،اپارتمانهای مجزا نیز کشف شد .

اتاق های خواب این مجموعه به یک حمام با سیستم لوله کشی تجهیز شده بود .همچنین با کشف این شبکه مشخص شد ،مصری ها (2500)سال قبل از میلاد از لوله های مسی برای آبیاری و شبکه های فاضلاب استفاده می کردنند .

. زمانی که انسان ها در یک منطقه جغرافیایی متمرکز شدند ، انتقال اب از منابع اصلی انها به شهرها برای خوردن ، استحمام و دیگر نیاز ها ضرورت پیدا کرد . تمدن های باستان ، تونل ها و قنات هایی را احداث کردند و برای انتقال اب و فاضلاب لوله هایی از جنس خاک، رس ، سرب ، برنز و چوب ساختند. تمامی اینها در شبکه های اولیه کاربرد داشتند اما زمانی که فشار اب زیاد شد ، شبکه های گلی و چوبی به علت ضعیف و شکننده بودن توجیه فنی نداشتند.تا زمان تولید لوله چدنی ، این لوله ها نیاز مردم را مرتفع می کرد. مس و سرب تا مدتها به عنوان مواد اولیه مورد استفاده قرار می گرفت .

امروزه به دلیل محدودیت منابع اهن و مس، از پلیمرهای نفتی برای ساخت لوله ها استفاده می شود .